2o ΓΕΛ ΚΑΛΥΜΝΟΥ

Ο διευθυντής και ο σύλλογος καθηγητών του 2ου ΓΕΛ Καλύμνου συγχαίρουν τις μαθήτριες Καραφύλλη Ελένη (Β1) και Κορφιάτη Γιώτα (Α1) που βραβεύονται αυτή την Κυριακή 11/5 στο Πνευματικό Κέντρο του δήμου Αθηνών για τα ποιήματά τους με τα οποία διακρίθηκαν στον 16ο Πανελλήνιο Μαθητικό Διαγωνισμό Ποίησης που διοργάνωσε η Πανελλήνια Ένωση Ελλήνων Λογοτεχνών. Ανταποκρινόμενες στη προσπάθεια  δημιουργικής γραφής, που εντάσσεται στο μάθημα της λογοτεχνίας,  η Καραφύλλη Ελένη με το ποιήμα της "Σημειωτόν", στα πλαίσια του αφιερώματος στην ερωτική ποίηση που πραγματοποιήθηκε στο σχολείο μας τον Φεβρουάριο, και η Κορφιάτη Γιώτα με το ποιήμα της "Συνομιλώντας με την Ιθάκη", στα πλαίσια της διδασκαλίας της καβαφικής Ιθάκης, απέδειξαν πως η μαγεία της λογοτεχνίας δεν εξαντλείται μόνο στην ερμηνεία του κειμένου αλλά και στην προσωπική πρόσληψη του αναγνώστη, που μπορεί να εμπνευστεί και να "συνομιλήσει" ποιητικά με το λογοτεχνικό κείμενο.Παραθέτουμε τα ποιήματά τους:

Συνομιλώντας με την Ιθάκη", της Παναγιώτας. Κορφιάτη

Σαν βγεις στον πηγαιμό για τη ζωή

μη φοβηθείς τα πρώτα σκαλοπάτια,

αυτά τα πελώρια τείχη και τους χίλιους γκρεμούς.

Κι αυτές τις πληγές στα χέρια σου σαν παράσημα

να τις θαυμάσεις, μα και της ψυχής σου τα γκρεμίσματα,

γιατί θα' ναι αυτά που θα χτίσουν το αύριο.

Στο δρόμο που θα φαντάζει αδιάβατος

το σπίτι σου ν' αναζητήσεις,

αυτό το μικρό καταφύγιο

που στο κάθε σου λάθος σα μάνα θα σε κρύβει

στα σπλάχνα του, ώσπου να περάσει η μπόρα

και να σε γεννήσει ως νέο άνθρωπο

να έχεις την τιμή να σε θρέψει με το ιερό γάλα της μετάνοιας

Μην αφήσεις να σε παρασύρει το ποτάμι της λήθης

Να θυμάσαι πάντα την αξία της αλήθειας

και να την κουβαλάς στα μάτια, γιατί στα χείλη εξατμίζεται.

Να την αναζητάς αδιάκοπα

σαν τον ονειροπαρμένο ζωγράφο

σαν το διψασμένο ποιητή που στέρεψε από λέξεις.

Άστη να φωλιάσει στα μάτια σου και μην φοβηθείς

σαν δεις έναν άνθρωπο τρωτό, θα έχεις ασπίδα σου το φως.

Στο δρόμο σου μην ξεχαστείς

τον έρωτα σα θεό να τον λατρέψεις

μα σαν κάνεις λάθος, να μου τον συγχωρέσεις

Είναι ακόμα πολύ μικρό παιδί

και σταθερά βήματα δεν κάνει

Μεγάλωσέ τον και δες τον να γίνεται Αγάπη

και ίσως τότε εισπράξεις το νόημα της ζωής..

"Σημειωτόν" της Ελένης Καραφύλλη

Περνώ τα χρόνια μου σ' ένα περβάζι με βασιλικό.

Με λυπάται το περβάζι.

Μού δείχνει το φως

και μού λέει παραμύθια για σένα.

Η γλάστρα του βασιλικού είναι άσπρη και πλαστική

μα έμαθε να κρύβει καλά ό,τι πρέπει:

Τα χρόνια που σε λαχταρώ.

Νιώθω την ανεπαίσθητη παρουσία σου

στον νωπό από τη βραδινή νεροποντή δρόμο

στον άνεμο που σε κουβαλά

στους φίλους που σού μοιάζουν

στα λόγια σου που έγιναν ατάκες στο στόμα κάτι ανόητων παιδιών

στο πρωινό που καρτερεί να περάσεις.  

 
Τη συνήθισα πια την προσμονή, σχεδόν την πίστεψα.

Εσύ ήσουν που τη φύτεψες,

εσύ και θα τη δρέψεις.

Αποπειρώμαι να λατρέψω τη λήθη,

όμως τα όνειρά μου ακόμα δεν κουράστηκαν να σε θωρούνε κάθε μέρα.

(Το περβάζι φταίει)

Η έλλειψη είναι πλάνα.

Τι κι αν την ηδονή εξερευνώ,

σαν άγαρμπος αστροναύτης

τροχάδην στο κενό θα επιστρέφω.

Άκουσες; Την εκπλήρωση την είπαν σκάνδαλο.

Κι εμένα τι με νοιάζει

Η λύτρωση μού μίλησε, πλησιάζει.